Το γλαύκωμα είναι συχνή πάθηση του οφθαλμού που προσβάλλει εκατομμύρια ανθρώπους. Χαρακτηρίζεται ως μια ύπουλη και μη αναστρέψιμη οφθαλμική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην απόλυτη τύφλωση, στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Το γλαύκωμα οφείλεται συνήθως στην υψηλή πίεση του υγρού στο εσωτερικό του οφθαλμού. Η πίεση αυτή που καλείται ενδοφθάλμια πίεση, αυξάνει τον κίνδυνο προοδευτικής καταστροφής του οπτικού νεύρου, με αποτέλεσμα την απώλεια της όρασης.
Το γλαύκωμα εξελίσσεται αργά για μία περίοδο ετών. Είναι μία ‘σιωπηλή’ νόσος, αφού οι περισσότεροι ασθενείς στα αρχικά στάδια, συνήθως δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (συνήθως πάνω από 20-22 mmHg) αποτελεί την πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη της νόσου, αν και υπάρχουν σπάνιες περιπτώσεις που έχουμε γλαύκωμα ακόμα και με φυσιολογική πίεση.
Το γλαύκωμα, τουλάχιστον στα αρχικά του στάδια, δεν εμφανίζει συμπτώματα. Είναι και η βασική αιτία για την μεγάλη επικινδυνότητα αυτής της ύπουλης ασθένειας. Σε προχωρημένα όμως στάδια εκτός από τις βλάβες στην περιφερειακή όραση, ξεκινά η αλλοίωση και στην κεντρική.
Κυριότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η κληρονομικότητα, η προχωρημένη ηλικία και η μυωπία. Οι κυριότεροι τύποι γλαυκώματος είναι το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας (χρόνιο απλό γλαύκωμα – το συχνότερο, το γλαύκωμα κλειστής γωνίας, το συγγενές γλαύκωμα: πολύ σπάνιο αλλά σοβαρό, το γλαύκωμα φυσιολογικής πίεσης και το δευτερογενές γλαύκωμα που εμφανίζεται ως συνέπεια κάποιας άλλης οφθαλμικής νόσου.
Με την εξέταση OCT (Optical Coherence Tomography), την εξέταση των οπτικών πεδίων και την παχυμετρία του κερατοειδούς είναι δυνατή η βέλτιστη διάγνωση και θεραπεία του γλαυκώματος.